María
Barbeito naceu na Coruña no ano 1880. Educada nun ambiente
familiar culto e liberal, era filla do escritor Avelino Barbeito
Hermosilla, un fervente admirador de Concepción Arenal. Cursou a
carreira de Maxisterio e conseguiu o título de Mestra Superior con
tan só 16 anos. Obtivo o número un nas oposicións ao cumprir 21 e
elixiu como destino na Coruña a Escola Nacional da Guarda, centro do
que foi directora durante máis dunha década. Puxo en marcha
numerosas iniciativas de carácter pedagóxico e defendeu a educación
en igualdade e os dereitos das mulleres. O prestixio dos seus métodos
renovadores era tal que o escritor Federico García Lorca se
interesou polo seu traballo e manifestou o desexo de coñecela nunha
das súas viaxes a Galicia.
En
1933 accedeu ao cargo de Inspectora, a pesar da oposición de grande
parte dos seus colegas. No desempeño desta actividade potenciou os
contactos entre os mestres, promoveu a importancia da lectura,
introduciu a música e a ximnasia rítmica no ensino e defendeu a
presenza da lingua e da literatura galega na escola.
A sublevación de 1936 cortou a súa brillante traxectoria profesional. Acusárona de defender as ideas republicanas, de ser partidaria da coeducación e de facer labor antirrelixioso descoidando a formación moral das súas alumnas. Foi xubilada forzosamente en 1941. Centrouse entón na actividade como escritora: sistematizou o pensamento de Concepción Arenal e traduciu libros do francés. Morreu en 1970.